De reis van Blythe naar San Diego

Op dinsdag 27 juli reden we van Blythe naar San Diego. Het was een mooie route, met bijzonder veel afwisseling onderweg. Toen we tegen half tien 's morgens vertrokken was de temperatuur alweer aardig opgelopen. Het eerste stuk van de reis voerde door een landbouwgebied. Omdat de Colorado River dichtbij was, was irrigatie mogelijk met behulp van kanalen. Eén van de gewassen op de velden was Luzerne (grasklaver). De paarse bloemen waren enorm populair bij duizenden gele vlinders. Alle reden natuurlijk om even te stoppen en wat foto's te maken.
Daarna reden we verder en werd het landschap al snel weer woestijnachtig, omrand door de zogenaamde Chocolat Mountains. We bereikten toen de Imperial Sanddunes, een soort Kootwijkerzand, maar dan de Amerikaanse versie, veel groter en indrukwekkender dus. Een zandwoestijn, met een weg er dwars doorheen. Deze weg wordt zandvrij gehouden door zandschuivers, want door de wind verandert het landschap continu en stuift ook de weg onder. Ook hier stapten we uit om foto's te maken. Vijf minuten de deur van je camper open en op het trapje lag al een aardig bergje zand... je kon hier ook kamperen (!).
En verder ging het weer. In El centro stopten we om maar weer eens te tanken (we tanken veel, maar het blijft een feestje, tegen deze prijzen) en uiteraard was er weer MacDonalds vlakbij, dus een milkshake voor onze dorstige kelen was ook snel geregeld.
De weg voerde  vlak langs de Mexicaanse grens. Er waren onderweg diverse controleposten, waarvan één zelfs met speciale camera's die je auto scannen terwijl je langzaam langs rijdt (zoals je koffer op het vliegveld).
Langzaam begonnen de weg weer te stijgen, van zeeniveau tot boven de 4000 ft (1200 meter). de bergen hier waren stenig, alsof een reuzenhapper grote hopen keien had neergegooid op een willekeurige plek. En hiertussen weer veel cactussen.
Eenmaal over de bergrug werd het landschap plotseling veel groener en daalde ook de temperatuur snel.
De bewoning nam toe, er was geen sprake meer van verlaten trailers of mobilhomes, wel van prachtige huizen. De omgeving bleef groen en heuvelachtig, het werd steeds drukker, de weg werd breder en breder en toen waren we in San Diego.
De campground (Mission Bay RV Resort) was snel gevonden. Een nette campground, vriendelijke mensen, groot, geen gras, wel bomen, plekken op een rijtje, vrij dicht bij elkaar. Een echte strandcamping dus. Aan het strand van Mission Bay, een soort binnenzee, dus niet de Atlantische Oceaan. Mission Bay ligt in het noorden van San Diego, Seaworld is 5 minuten rijden hier vandaan. Downtown San Diego en San Diego Bay iets verder. Het is hier bewolkt en zelfs een beetje frisjes (lekker).

Toen we bijgekomen waren van de reis en de indrukken deden we nog even snel boodschappen.
Het eten smaakte weer goed. Na het doornemen van het dagprogramma voor morgen (bezoek aan Seaworld, met name voor Evie toch wel een hoogtepunt van deze reis), was het al heel snel weer bedtijd. Waar we toch zo moe van worden? Komt het omdat het hier om 20.30 uur al donker is?
Gelukkig zijn we daardoor ook redelijk vroeg uit de veren. En dat is ook voor morgen wel weer handig! Wij zijn klaar voor de killerwhales (orca's).