Woensdag 22 augustus, Las Vegas in de regen

Vandaag stond de wekker op vroeg (half 7). Het was inmiddels droog, maar nog wel zwaar bewollt.Na het opstaan moesten de bedden worden afgehaald en de laatste spullen in de koffer gepropt. We ontbeten met zo'n beetje alles wat nog over was en smaakte op dit tijdstip en dat bleek verrassend veel te zijn: ijs, marshmallows  koekjes en chocoladerepen (bedoeld voor de marshmallows), yoghurt, de gebruikelijke flakes en loops, brood (echt waar, wel 5 sneetjes,maar wel heel droog) en zelfs chips. Wat niet meer opkwam  en ook niet mee kon naar het hotel,  gooiden we weg.
Toen ook de koelkast schoon was en de afwas gedaan en we nog even hadden gedoucht na dit harde werken, stapten we voor de laatste maal in onze camper. 
Inmiddels was het ook weer gaan regenen, we hadden dus echt geluk gehad bij het inpakken en opruimen!
We reden eerst naar de Strip, hotel Excalibur. Daar werden alle dames om kwart voor 9 met alle bagage afgezet. Boudewijn en Hans reden vervolgens door om de campers in te leveren. Dat gebeurde heel vlot en zonder problemen. We hadden iets teveel kilometers gemaakt, daarvoor moesten we bij betalen, maar dat wisten we al. Volgens de huurovereenkomst zouden ze worden afgezet op het vliegveld, maar de medewerkers van Camping World waren zo vriendelijk om ze voor de deur van het hotel ac te zetten, waar ze om 11.30 uur de lobby instapten.
Intussen hadden de meiden  zich met alle bagage naar dd receptie geworsteld. De ontvangst en de service in Excalibur waren niet zoals we op alle andere plekken gewend waren. We werden niet vriendelijk te woord gestaan en eigenlijk ook niet geholpen. Uitzondering was de jongen van de bagage ruimte. We waren naar hem toegesnauwd, omdat we nog niet konden inchecken. Hij was behulpzaam en heel vriendelijk, verontschuldigde zich zelfs voor het feit dat we even moesten wachten. Hij zette al onze koffers op een kar, gaf ons een bon met een nummer en zodra we waren ingecheckt zou hij alles op de kamer brengen. En dat was de enige service die Excalibur wel bood en Best Western niet.
Na het wegzetten van de bagage moesten we dus wachten. We hadden bedacht dat we in die tijd mooi onze vlucht konden controleren en wellicht alvast inchecken. Dus vroegen we of we al gebruik konden maken van dd wifi. Er was geen wifi!!! We konden bij de kiosken tegen betaling internetten. Omdat we graag op tijd onze plaatsen wilden bevestigen (gezien het gedoe op de heenweg) en omdat je bij die kiosken ook je boardingpas kon printen (handiger dan 8 QR-codes op je telefoon) deden we dat maar (à raison van 15 dollar). Toen we dat ook afgehandeld hadden, vonden we dat we koffie hadden verdiend. Op naar Starbucks dus en even tot ons door laten dringen dat we nu aan onze laatste dag in Vegas en ook de laatste vakantiedag waren begonnen. En dat we hier toch echt aan de strip zouden slapen vannacht, hoe kort ook.  Het lukte hier ook om even wifi te krijgen, we vonden het netwerk van MGM (aan de overkant). Zo wisten we via de Whatsapp dat het inleveren van de campers voorspoedig verliep. Kennelijk was er ook wifi bij Camping World. We besloten de tijd die we nog moesten doorbrengen een rondje langs de winkels zouden lopen.
Om kwart over 11 voegden we ons in de rij voor het inchecken. Ook dat verliep moeizaam en ook deze mevrouw was niet zo communicatief. In eerste instantie wilde ze het paspoort van Hans zien (de boeking was op zijn naam), maar zonder daar later op terug te komen bleek het ook te lukken zonder. Vervolgens keek ze met een zorgelijk gezicht steeds van het scherm naar de voucher, zonder iets te zeggen. Na 5 minuten vroegen we wat het probleem was. Ze kon de derde kamer niet vonden...
Inmiddels waren ook de mannen gearriveerd (lekker natgeregend van het kleine stukje dat ze buiten hadden gelopen, het regende dus nog steeds). En toen opeens... zonder tussendoor te zeggen dat ze had gevonden wat ze zocht en het probleem dus was opgelost, vroeg ze of we kamers naast elkaar wilden. Na nog een tijdje rommelen en nadat we drie formulieren hadden ondertekend, was het geregeld en konden we naar onze kamers. 
We zaten in Tower 2, op de 26e verdieping, kamer 42, 46 en 62. Niet echt naast elkaar, maar wel dicht bij elkaar dus. De kamer was prima, twee grote bedden, een ruime badkamer en alles aardig schoon. Geen koffie of thee, zoals bij Best Western en ook niet zo'n uitgebreid pakket zeep, shampoo, etc. Gewoon, net iets meer basic.
Maar... we waren toch niet van plan hier lang rond te hangen. Om half 1 stonden we klaar om op pad te gaan, wel in een lange broek in plaats van een korte,  omdat het binnen, door de eeuwige airco, best fris was en we de tijd, gezien de regen, toch voornamelijk binnen zouden doorbrengen. We wilden graag een broodje eten en liepen van Excalibur naar New York New York. Daarvoor moesten we een klein stukje door de regen, genoeg om lekker nat te worden. Het was goed te zien dat Vegas niet gewend is aan zoveel regen. Overal stonden flinke plassen, ook  in de voetgangerscorridors en de bruggen tussen de casino's en over de Strip,  de meeste roltrappen en rolbanden waren uitgezet en op sommige plekken in de winkels en casino's lekte het zelfs. Waar normaal de mensen stonden met hun koelboxen vol ijs om flesjes water voor een dollar te verkopen, stonden nu een paar mensen die kennelijk nog ergens een voorraad hadden paraplu's te verkopen. Ook in de souvenirwinkels werden de weinige regenjassen en paraplu's duidelijk vooraan gehangen, al waren dat er over het algemeen niet heel veel.
Na de Sandwich gingen we op Oek naar de leeuwen in MGM, maar helaas " they took the lions away". Toen lachen in de M&M's store, waar we wat souvenirs kochten en ons vermaakten met de 10 minuten durende 3D-film "How Blue lost his M", waarbij de mevrouw die de brillen uitdeelde en de film aankondigde misschien nog wel het meest grappig was.
Meer vermaak van hetzelfde soort bij de CocaCola-shop. Verder werden er tussendoor bij verschillende winkeltjes nog wat laatste souvenirtjes en aardigheidjes gekocht voor thuis. Tegen 5 uur waren onze voeten zo vermoeid van al het slenteren, dat ee even terug gingen naar onze kamers. Het regende nog steeds, al was het soms tussendoor wel iets droger geweest. De Strip afkijkend in zuidelijke richting was goed te zien dat het daar begon op te klaren, naar het noorden was alles nog egaal grijs.
Op onze kamers rustten we wat uit, (of sliepen zelfs even) en keken we tv. Zo zagen we ook dat het sinds 1937 niet meer zo lang en zoveel had geregend in de omgeving. Toch wel heel bizar dat wij dat hebben meegemaakt! Nu waren we vanmiddag niet heel veel buiten en het was ook best wel heel fijn dat het niet zo warm was. En het goede nieuws was dat om 6 uur de zon weer scheen! Het was heerlijk buiten! Om half 7 hadden we afgesproken en we begonnen (inmiddels toch weer in korte broek en ook gewapend met een fotocamera) opnieuw in New York  New York want, de achtbaan deed het nu! Hans, Dagmar, Jytte en Evren maakten een ritje, de anderen keken toe vanaf de brug over de Strip. Vervolgens gingen we eten, lekker op de (fast-) foodcourt, zodat ieder kon kiezen wat hij/zij lekker vond. Daarna liepen we naar het Belaggio, waar we de fonteinen bekeken. Weer een keer oversteken om een rondje langs The Miracle Mile shops in Planet Holleywood te lopen. Dat was nog verrassend trouwens, hier waren we de vorige keer niet geweest. Een behoorlijk groot winkelcentrum, in de stijl van een oosters marktplein (denk Fata Morgana, Efteling), met ook hier weer de prachtigste winkels en souvenirshops. Op de valreep werden zelfs hier nog enkele aankopen gedaan!
En toen was het mooi geweest en brachten onze pijnlijke voeten ons, via de designerwinkels van Gucci, Prada en Luis Vuitton aan de overkant, langs de fonteinen en Caesars Palace, over de Brooklynn Bridge voor New York New York, terug naar Excalibur.
Daar moesten de koffers nog even gewogen worden en wat geschoven tussen koffers en handbagage en toen was het bedtijd, inmiddels tegen middernacht.