Zaterdag 11 Augustus, Antelope Island en drijven in The Great Salt Lake

We (de meerderheid van ons gezelschap) vonden het toch wel zonde om een hele dag op de campground en in het waterpark rond te hangen. Daarom gingen we, na een heerlijk langzaamaan begin van de dag, op pad om Antelope Island te bekijken. Via een dijk door The Great Salt Lake reden we naar de noordkant van het (schier-)eiland, dat een State Park, en dus beschermd natuurgebied is. We begonnen ons bezoek in het visitor center, waar goede informatie werd geboden over het ontstaan van de Salt Lake Desert, het huidige Great Salt Lake, de geschiedenis van het eiland en de flora en fauna. Er waren nauwelijks bomen op het eiland, de begroeiing beperkt zich tot grassen, lage planten en struikachtigen. Het aantal verharde wegen was beperkt . Wel weer mooie (overdekte) picknickplaatsen , met een barbecue erbij en er was ook een campground. Bij het "strand"  waren zelfs douches. Ook hier weer een uitgebreid netwerk van wandelroutes.  We reden Een rondje over het voor auto's toegankelijke deel. Onderweg zagen we bisons (er leefde hier een kudde, die eens per jaar werd samengedreven, waarna ieder dier een health check kreeg en er zo'n 150 geveild werden om de kudde op maat te houden), maar ook de Pronghorn Antelopes (gaffelbokken), waaraan het eiland zijn naam dankt. En natuurlijk diverse vogels.
Daarna parkeerden we de campers bij het strand en genoten we van gebakken eieren met spek, van Boudewijn. Daarmee waren we klaar voor een duik in het zoute water. Nou ja, duik.. Het water kwam niet verder dan je bovenbenen (The Great Salt Lake is nergens dieper dan 4 meter) en echt verfrissend was het lauwe water niet. Om erin te komen moest je jezelf door een dikke zwerm vliegen haasten. Gelukkig kwamen ze niet hoger dan zo'n 30 centimeter van de grond, maar vies was het wel; alles  wat je op de grond neerlegde was binnen enkele seconden zwart van de vliegjes. Doordat het water van het meer zo zout is, leven er geen vissen in. Wel een garnalensoort en... de larven van deze (eendags-) vliegen. De garnalen en zeker ook de vliegen trekken de vele vogels aan die langs de kust van het meer komen fourageren. Wij moesten er dus mee dealen en ach... zodra je je tas, handdoek of wat dan ook omhoog tilde, vlogen ze direct weg en steken deden ze ook niet. Verder bevonden onze hoofden (meer precies onze monden en neuzen) zich ver boven dertig centimeter van de grond. Eenmaal in het water had je er geen last meer van. 
En dit alles doorstaan hebbende was daar dan de ervaring van het zwemmen in heeeeeel zout water; zwemmen kon je het nauwelijks noemen, we dreven en dobberden een beetje rond. Heel bijzonder! Vergeten waren de vliegen (tot we er weet uit gingen natuurlijk), en de temperatuur namen we op de koop toe. Wel even oppassen dat je niet per ongeluk een slok nam of het water in je ogen kreeg.
Terwijl we over het strand terugliepen naar de campers (den de douches), droogden we op en bleef er een glinsterend zoutlaagje op ons lichaam achter. 
Onvoorstelbaar: Boudewijn had een babbeltje met een van de buren op Cherry Hill. De goede man kwam uit Salt Lake City en had nog nooit van zijn leven gezwommen in The Great Salt Lake!

Na deze nieuwe ervaring reden we terug over de dijk, deden we boodschappen en zochten we Cherry Hill weer op. Aanvankelijk wilden we ons daar opsplitsen en nog met 1 camper The Great Salt Lake Desert in rijden. Gezien dd tijd die ons nog restte (en de afstand), lieten we dat plan voor wat het was. Evie, Jytte en Evren gingen nog even helemaal los in het waterpark, de rest beperkte zich tot het kleine zwembad (behalve Sandra en Boudewijn, die om beurten met Evie mee gingen).
We aten echt heerlijk  makkelijk: soep uit blik en lekker brood. Daarna gingen we nog even kijken bij het concert (deze keer een coverband, met rock/pop nummers uit de jaren 70, 80 en 90). De meiden lagen er al vroeg in. De volwassenen gingen nog even "kezen". Boudewijn wilde met Sandra samen Hans en Petra inmaken. Voor de statistieken: dat is niet gelukt. Het potje "mannen tegen de vrouwen" pakte (voor hem dan) beter uit; de mannen wonnen.