Zondag 12 Augustus, van Salt Lake City naar Torrey

We vertrokken even na half 10, nadat we ons met moeite tussen de gigantische pick-ups, waarvan er gemiddels 2 bij elke trailer stonden,door  hadden gemanoeuvreerd. Het was nog heel stil op de, nog steeds overvolle, campground. Het waterpark zou dicht blijven vandaag, het is tenslotte zondag. Wij namen afscheid van Cherry Hill. Evie vond dit de leukste plek tot nu toe. Evren en Jytte vonden het jammer dat ze nu die leuke badmeesters niet meer in de buurt hadden. De rest had wel zin in een nieuwe plek, met wat meer rust, ruimte en toch weer natuur. 
De rit, van zo'n 370 km, begon op de interstate 15, southbound. Die voerde ons door Salt Lake City en langs Orem, Provo en  Utah Lake,  en via Payson naar Nephi. Daar waren we interstate wel zat, dus namen we de afslag om over de State Highway 28 verder te rijden, via Levan en langs het Sevier Bridge Reservoir naar Salina. Het landschap was weer zoals vanouds: droge, velden met dor gras en laag struikgewas (sage)mer  heuvels/bergen langs de randen  van de vallei van de Sevier River. Rondom een plaatsje of een boerderij veel landbouw en groen, door irrigatie. In Gunnison maakten we een korte stop, want Boudewijn wilde graag de schoolbussen op de foto hebben (beroepsdeformatie?).
Na Salina volgden we State Highway 24. Deze leidde ons naar rotsachtige bergen, met hier en daar al de rode kleuren van Capitol Reef.
Overigens  worden de nummers van de State Highways in Utah aangeduid met een bijenkorf, de bijnaam van Utah is dan ook The Beehive State. Een behive staat bij de Mormonen voor nijverheid, vandaar dat er ook een beehive op de schoorsteen van de woning van Brigham Young stond. De oude naam voor de staat die zij stichtten was "Deseret" en dat betekent honingbij in het boek van Mormon.
De rotsachtige bergen werden afgewisseld door groene, begroeid met loofbomen en conifeerachtige bomen.
We stopten voor een picknick bij het Koosharem Reservoir, een klein stuwmeertje, omgeven door groene weiden, met koeien. In het meer zwommen pelikanen en een soort meerkoeten en eenden. Er stond een prachtig schoon pithole toilet (gat in de grond met toiletpot erover), compleet met luchtverfrisser, vliegenvanger en toiletpapier.
Daarna was het nog maar een klein stukje, zo'n 50 km.
We reden over het groene Awapa Plateau en door de vallei van de Fremont River, langs Loa, Lyman en Teasdale naar Torrey, waar we om ongeveer 2 uur arriveerden op Thousand Lakes Rv-park. Het park is genoemd naar een bergtop hier vlakbij, met een hoogte van 11306 feet.
Vanaf ons plekje hebben we een prachtig uitzicht op de rode rotsen van het Capitol Reef. We zitten nog net buiten het park, maar het is hier weer adembenemend mooi.
Na aankomst op dit rustige park, met een een zwembadje, schoon sanitair en ruime plaatsen, gingen een aantal mensen zwemmen. Anderen gingen skypen, foto's organiseren (memorycard vol, goh, hoe kan dat, nu al?), of  even de reislogger bijwerken. 
We keken wat rond in het winkeltje met een hoog "Franse marktgehalte" qua aanbod (sieraden, kleurige -alternatieve-  kleding, keramiek, etc.), liepen een rondje over de campground, lazen nog wat en maakten eten toen de meesten hongerig genoeg waren. Na het eten bouwden we een gezellig kampvuur en smolten we weer marshmallows. Toen het hout op was, was het bedtijd. 
Morgen Capitol Reef  verkennen...