Maandag 13 augustus, Capitol Reef National Park

Na het ontbijt verlieten we de campground om een indruk te krijgen van Capitol Reef National Park. Vanaf de eerste meters die we reden was het mooi! Prachtige rode rotsformatie met daartussen de zandstenen punten. De Mormonen vonden dat de grootste op (de koepel van) het Capitool leek en gaven hem de naam Capitol Dome. Vandaar ook de naam van het park. 
En weer zo anders dan Monument Valley of Arches National Park... Het rood contrasteert prachtig met het groen van de bomen, die hier, in tegenstelling tot die andere twee parken, veel meer aanwezig zijn. In het plaatsje Torrey haalden we nog even brood en de ingrediënten voor een barbeque vanavond, bij de plaatselijke general store/bakery-deli/foodmarket, genaamd Chuck Wagon General Store.
Via Highway 24 reden we het park in. De eerste afslag die we namen was die bij Panorama Point. Daar genoten we van het uitzicht en maakten we (alweer) veel foto's. Vandaar reden we door naar het Visitor Center, waar ook hier weer duidelijke en mooi gepresenteerde informatie werd gegeven over het ontstaan van Capitol Reef, de geschiedenis van de bewoners en de aanwezige flora en fauna. Het bezoekerscentrum bevond zich in Fruita, een soort openluchtmuseum. Fruita was een kleine gemeenschap van Mormoonse pioniers die zich hier gevestigd hadden vanwege de gunstige omstandigheden: water uit de rivier, vruchtbare grond en beschutting van de rotsen. In 1969 zijn de allerlaatste bewoners vertrokken. Hun boomgaarden worden nog steeds onderhouden en worden (een voor een) opengesteld voor het publiek,dat daar zelf ftuit mocht plukken. Om zo op te eten of om mee te nemen. In dat laatste geval moest je het wegen en geld in een bakje doen. En zo waren wij vandaag aan het appels en peren plukken. We reden nog een klein stukje verder en begonnen enthousiast aan de Fremont River Trail, een klein stukje flink klimmen en daarna een prachtig uitzicht over de groene vallei van Fruita. Het pad liep verder over de hoogvlakte. Helaas gooide een onweersbui roet in het eten en leek het ons veiliger om weer naar beneden te gaan. Door het picknickpark liepen we naar een bruggetje over de rivier, zodat we de oude school konden bekijken, iets wat wij natuurlijk alle vier reuze interessant. Maar eerst stuitten we nog op een groepje herten, waaronder een moeder met jongen. In het beekje bij de school zagen we ook dat het oude irrigatiesysteem nog goed werkte.
Tot slot liepen we naar the Gifford  homestead, een huis uit 1908.
Na wat boterhammen reden we de scenic drive door het park, een 16 km lange route, die eindigt bij het begin van de Waterpocket Fold, waardoor nog wat onverharde wegen lopen, oa die naar Capitol Gorge (die weg was afgesloten) en naar Pleasant Creek. Ook naar het noordelijk deel van het park  (Cathedral Valley) lopen slechts een aantal onverharde wegen. Sommigen daarvan zijn zijn eventueel met een personenauto te berijden (afhankelijk van het weer), maar met een camper is dat geen optie. Andere wegen zijn echt alleen voor 4w-drive auto's. Al met al zagen we vandaag in verhouding dus maar een klein stukje van het langgerekte park. Maar wel een prachtige route, onbeschrijflijk mooi. Het is maar de vraag of je dat op de foto kunt terugzien. We wilden eigenlijk nog een keer wandelen en hadden onze zinnen gezet op die door de Grand Wash. Wegens het weer (kans op wateroverlast) was de -onverharde- weg maar de trailhead en plek om de camper neer te zetten, afgesloten. We reden daarom nog een stukje verder over de Highway 24, parkeerden bij de trailhead van oa de wandeling naar Hickman Bridge, wachtten het staartje af van nog een bui en liepen toen de route naar Hickman Bridge. Zonder de meiden, die hadden er geen zin meer in en bleven een spelletje doen in de camper. Het was maar een korte wandeling, maar wel een die een goed zicht bood op mooie rotsformaties. Onder andere op Capitol Dome en The Castle. De trail leidde naar een natuurlijke "brug"  in de rotsen, maakte een rondje en keerde langs dezelfde weg terug.
Daarmee was het teg 5 uur en tijd om terug te keren. Het zonnetje was weer gaan schijnen, misschien wilden er nog mensen zwemmen? Sandra en Boudewijn reden nog even door naar de Liquor Store, want we hadden toch wel zin in een glaasje wijn, iets wat je in Utah in de supermarkt niet kan kopen. Evie dook onderdaad nog het zwembad in, onder toeziend ook van haar "vakantiezussen", die het zelf te fris vonden. De wijnjacht was mislukt, de Liquorstore was dicht op maandag! We deden het toen met een flesje Corona, ook zeer zeker miet te versmaden, na een dorstige wandeling. Want (lichte) biersporten zijn wel overal te koop. 
Helaas begon het toen weer te regenen. De barbeque kon nog wel aan en de worstjes werden ook gaar, maar we moesten toch noodgedwongen binnen eten. Sla, brood en de aardappeltjes verdelen dus... Jammer! Het werd nog wel droog later, maar van buitenzitten kwam het niet meer. We schoven allemaal spontaan op tijd ons bed in.