Mount st. Helens verkennen

Dinsdag 6 augustus

Het was een goede keuze om naar Mt. st Helens te gaan!

Ondanks alle vulkanen die we tot nu toe hebben bekeken, alle informatie die we lazen en alle films die we zagen in de diverse visitor centers, geeft een bezoek aan Mount St. Helens een extra dimensie. Het is indrukwekkend en dat komt mede omdat het hier en nu is. In 1980 waren wij 17 en 12 jaar; we hebben er ook in Nederland iets van meegekregen. En hier te staan en ook nu, na 40 jaar, nog precies te kunnen zien hoe de puin- en modderstromen hebben gelopen en tot waar ze kwamen, maakt, in combinatie met het beeldmateriaal van toen, diepe indruk. 

Wat daarbij hielp was de informatie voorziening. We begonnen in het visitor center tegenover de campground. Daar was een grote tentoonstelling over de vulkaan en haar omwonenden van vroeger tot nu, inclusief de uitbarsting van 1980. Er was ook een “artshow” met werk van locale kunstenaars. In het tentoongestelde werk kon je nog steeds de impact die de ramp op de mensen heeft gehad, teruglezen.

Daarna reden we over de hw 504 het getroffen gebied in. Een deel van het gebied, met name eigendom van particulieren; bosbouwers, houthandelaren, was na de uitbarsting opnieuw beplant. Het deel het dichtst rondom de vulkaan was uitgeroepen tot national Volcanic Monument. Daar werd zo min mogelijk ingegrepen, liet men de natuur zijn gang gaan. Het is een gebied dat ook nadrukkelijk openstaat om te leren, van schoolkinderen, bewoners en toeristen, tot aan universitaire wetenschappers.

Elk Rock viewpoint was onze eerste stop. Ook daar weer een uitgebreid informatiecentrum, met de nadruk op bosbouw. Hoe in de jaren na de uitbarsting in een gebied bedolven onder een dikke laag as, zonder wegen, bruggen en andere voorzieningen, de gevelde bomen zo snel mogelijk weg werden gehaald. Omdat ze een gevaar vormden voor grote branden, maar ook om er nog iets aan te kunnen verdienen voordat het weg zou rotten.

Maar ook over de nieuwe dammen die inderhaast gebouwd werd, de grote hoeveelheid puin had de loop van de rivieren compleet veranderd en nieuwe meren gecreëerd.

Het was ook onze eerste blik op de “debris avalanche”, de lawine van puin en modder. Vanboven nog precies aan te wijzen als een kale strook, waarin plukken groen terugkwamen, waarin de rivier een nieuw dal sleep en waar kreekjes en poeltjes ontstaan waren. En waarin dus ook vele dieren alweer goed gedijen, zoals bijvoorbeeld de Elk.

We reden door naar boven, met een stop bij Loowit viewpoint en bij het eindpunt Johnston Ridge. De informatie daar was vooral de vulkaan zelf en de wijze waarop ze nu wordt gemonitord. Over wat er geleerd is van de uitbarsting en hoe die onderzoeken plaatsvonden en vinden. Buiten keek je recht in de krater, waar zich alweer 2 nieuwe lava domes hadden gevormd, die (letterlijk) met de dag groter worden. Het was warm daarboven, doordat er weinig begroeiing was en de zin inmiddels behoorlijk was gaan schijnen en lekker weerkaatste op het lichtgrijze gesteente. Vanaf de korte ridgetrail had je mooie uitzichten op de krater en de lavastroom. In dit gebied waren bomen niet geknapt door de puin-modderstroom, maar was de hele bodem waar ze in stonden compleet verdwenen, weggevaagd. En toch kwam ook hier de begroeiing terug.

We reden een eindje terug om de Hummocks trail te doen. Hummocks zijn de heuvels die zijn ontstaan waar het vulkanisch gesteente terecht kwam. Hier zagen we de kracht van de natuur. Wat er van bovenaf uitzag als hier en daar plukjes groen, waren prachtige, dik begroeide stukjes bos. Geen bos vol dennenbomen, maar vooral elzen en wilgen. Daaronder heel veel verschillende bloemen, grassen en varens, ertussen kleine beekjes en vennetjes. We zagen beverdammen (helaas geen bevers), vele vogels, een konijn en zelfs een slang vlak voor onze voeten. Het geweld en de vernieling die we op de beelden hadden gezien waren ver weg.

We sloten af met een kijkje bij Coldwater Lake, een meer dat was ontstaan na de uitbarsting. Het was een mooie plek om nog even stil te staan bij alle indrukken van vandaag. We hebben veel gezien, veel geleerd en hadden het niet willen missen.