Maandag 30 juli, van Moab naar Manila (Flaming Gorge).

30 juli 2012 - Manila, Utah, Verenigde Staten

Vroeg (9.30 uur) op pad. Vandaag en morgen zouden we een flinke afstand voor de boeg hebben. Voor vandaag 430 km, noordwaarts.
Het eerste stuk ging langs de Colorado River, een afwisselende route, met weer mooie uitzichten, en vervolgens nog een stukje over een binnenweggetje via Cisco ( een verzameling vervallen huisjes in de woestijn). Daar zagen we, vlak langs de weg, 4 Wapitiherten.
Na een klein stukje interstate 70, via Mack , een dorp omgeven door groene weilanden, naar de Hw 139. Dit deel van de route liep door de staat Colorado. Het eertse stukje ging nog door een vlakte, maar al snel voerde de weg de bergen van het East Tavaputs Plateau in om via de Douglas Pass  (8268 ft), weer naar beneden te zakken.
We picknickten in een rest area zo'n 30 km voor Rangley. Daar ging het via de Hw 64 door naar Dinosaur. Overigens reden we al vanaf Moab over de " Dinosar Diamond" scenic byway. Na Dinosaur waren we wwer in Utah en volgde een stenig woestijnachtig gebied, het Yampa Plateau. Rond Jensen werd de omgeving wat groener, onder invloed van de Green River. Daar kwamen ook de Uinta Mountains inzicht. 
Via Vernal  (5331 ft) reden we dat gebergte in. We passeerden mt. Lena (9755ft) en namen ter hoogte van de Flaming Gorge Reservoir dam de splitsing richting Manila, ons einddoel van vandaag. Naar beneden ging het, helemaal tot de rand van het reservoir. Toen nog een keer naar boven, wat een mooi uitzicht op het stuwmeer leverde en vervolgens naar  zakten we voor de laatste keer af om in Manila te komen.
Prima campground, lekker rustig. Net als de rest van Manila overigens. Op onze vraag of er een supermarkt of misschien iets van een Mac Donalds hier in de buurt was, barstte de mevrouw van de receptie in lachen uit! Nee dus. Een piepkleine supermarket, een cafe waar je kan eten en een tankstation. En dat is alles in Manila...
Dus kochten we het hoognodige in het supermarktje en gongen we 's avonds heerlijk burgers eten bij Brownings. En guess what? Ze waren veel lekkerder dan bij de Mac. Bovendien hadden ze er ook nog 20 verschillende smaken milkshake, variërend van aardbei en vanille tot pindakaas of cheesecake.
Eenmaal terug op de campground was er tijd om terug te blikken op wat we al gereden hebben en gezien hebben. Met op de achtergrond het geluid van de grasmaaier van de buurman en zicht op de bergen aan de overkant die door de ondergaande zon prachtig rood kleurden... 

1 Reactie

  1. Marielle:
    31 juli 2012
    hoi allemaal

    echt leuk jullie reisverslagen!

    en ja natuurlijk;alles beter dan de MAC toch? ;)

    liefs